Jongeren reizen massaal naar Chersonissos waar (bijna) alles lijkt te kunnen: ’Dit hadden we echt nodig’

Foto: Rias Immink

Foto: Rias Immink

Onbezorgd feesten zit er al een tijd niet in, door de festivalzomer ging een dikke rode streep en nieuwe maatregelen liggen op de loer. Nederlandse jongeren zijn het zat. Massaal reizen ze af naar het Griekse Chersonissos, waar bijna alles lijkt te kunnen.

Hoewel Kreta op de Europese coronakaart donkerrood kleurt, blijft het Griekse eiland op de Nederlandse variant geel. Dat betekent dat je met een ingevuld Passagier Lokalisatie Formulier en een negatieve PCR- of antigeentest binnen minder dan vier uur op de perfecte locatie bent voor een vakantie vol zon, zee, alcohol en feesten. Dat vanaf zaterdag iedereen die terugkomt uit Griekenland een negatieve coronatest moet kunnen overhandigen, zou weleens roet in het eten kunnen gooien, maar vooralsnog wordt er gefeest alsof er geen morgen is.

Vol Nederlanders

Terwijl de gemiddelde Nederlander nog op één oor ligt, bespreekt een groep jongens van een jaar of achttien de meiden die langs hun gate op Schiphol lopen. „Kijk dan boys. Daar moeten we werk van maken!” Eén van de jongens kijkt verlekkerd naar een groep voorbij sjokkende vriendinnen. Hij is duidelijk wakkerder dan zijn reisgenoten, want tegen de tijd dat die hun hoofd hebben omgedraaid, is het vrouwelijk schoon alweer uit het zicht verdwenen. „Jullie moet in Cherso wel meteen kijken als ik het zeg, hé. Anders zijn we te laat.”

Dat ze zich daar geen zorgen over hoeven te maken, wordt duidelijk bij aankomst in het populaire kustplaatsje. Op wat verdwaalde Fransen, Duitsers en Engelsen na, lijkt Chersonissos tot de nok toe vol te zitten met Nederlanders. Nederlandse reclameborden, de Top 40 die uit de speakers schalt en winkel- en restaurantmedewerkers die zo goed als vloeiend mee babbelen. Het is dat het kwik bijna de veertig graden aantikt, maar anders zou je bijna denken dat je binnen de landsgrenzen bent gebleven.

 

Maatregelen

Terwijl de feestgangers hun roes uitslapen op het strand of aan het zwembad, is ’de strip’ - hét uitgaansgebied van Chersonissos - eigendom van ouderen, families met kinderen en koppeltjes. Dat verandert tegen een uur of acht, als de jongere garde langzaam maar zeker weer tot leven komt. Nadat er een flinke bodem is gelegd in een van de vele restaurants, kan de avond beginnen.

De terrassen stromen in rap tempo vol en voor de clubs staan lange rijen. Van coronamaatregelen lijkt niet echt sprake te zijn, al draagt het personeel netjes een mondkapje. Toch zijn er wel degelijk een aantal regels. Zo krijg je alleen een plekje op het terras als je kunt blijven zitten en hanteren clubs een deurbeleid: er mag een maximum aantal gasten naar binnen en alleen met een reservering. Heb je die niet, dan heb je pech.

„Balen”, vinden Isa Jansen (20) en haar vriendinnen. „We zijn met zijn negenen en bij sommige clubs kost zo’n reservering honderd euro. Per persoon! Dan is de lol er snel af. Op internet hadden we gelezen dat je bij bepaalde evenementen alleen naar binnen mag als je kan bewijzen dat je gevaccineerd bent. Eén van onze vriendinnen is daarom thuisgebleven. Achteraf gezien had ze best meegekund. Wij hebben onze QR-code nog nergens hoeven laten zien.”

Hoewel de geldende regels spontaan actie ondernemen lastig maken, heeft Isa de vakantie van haar leven. „Het is zo fijn om alles even los te laten”, zegt ze met een diepe zucht. „Dansen, biertjes drinken, nieuwe mensen leren kennen. Dit hadden we echt nodig na de afgelopen tijd. Hierna kan ik er weer vol tegenaan.”

 

’Bekijk het maar’

Iets verderop klinkt luid gejoel aan de tafel van Johan de Vries (20) en zijn vrienden. Vanachter de bar kijkt een medewerker zuchtend hun kant op. Keer op keer herhalen dat iedereen moet gaan zitten is overduidelijk vermoeiend. Johan: „Op dat zitten zijn ze best streng, maar verder valt het mee. Als om de zoveel uur de politie komt controleren, zet iedereen mondkapjes op, wordt de muziek zachter gezet en blijven we netjes zitten. Zodra ze voorbij zijn, gaat het volume weer omhoog en gaan we verder waar we gebleven waren. Eigenlijk is het natuurlijk ook behoorlijk krom. In het vliegtuig zat iedereen hartstikke dicht op elkaar en nu moeten we afstand houden.”

Dat vinden ook Berndt Holl en Lars van den Broek (allebei 18) die een vette hap naar binnen staan te werken bij een snackbar. „Vorig jaar zouden de vrienden naar Lloret de Mar gaan, maar toen corona die plannen verstoorde, werd het jongerencamping de Appelhof op Terschelling.

„Ook leuk, maar we wilden natuurlijk liever naar het buitenland. Dit jaar dachten we: bekijk het maar. Wie weet hoe lang dit nog gaat duren. We zijn achttien en dit is voor ons dé vakantie. Die gaan we ons niet laten afnemen.” Om een eventuele besmetting maken ze zich geen zorgen. „Wij zijn allebei gevaccineerd, dus in principe beschermd. Ik weet dat je het zelfs dan kan krijgen, maar die kans is klein. Mocht ik klachten krijgen, dan doe ik gewoon een testje.”

 

Een testje doen, en dan geen coronatest, raden Liz Kanters en Mariëlle van Ham (allebei 17) zeker aan. Net toen ze oud genoeg waren om in Nederland uit te gaan, sloten clubs en cafés de deuren en daarom besloten ze samen met vier vriendinnen Chersonissos op z’n kop te zetten. Dat ze af en toe worden uitgelachen of oneerbare voorstellen krijgen vanwege hun ietwat opvallende outfits, kan ze niet zoveel schelen.

„We hebben deze hesjes ook al eens aangehad tijdens Koningsdag, maar als we érgens veilige seks moeten promoten, dan is dat hier wel. Tot nu toe zijn we nog iedere avond uit geweest en dan hoor en zie je weleens wat, haha. Hoe we het gaan doen mochten de maatregelen worden verscherpt? Geen idee. Maar we zijn alle zes zo gek als een deur, dus we vermaken ons toch wel.”

Het is inmiddels half vier en de hobbels en bobbels in de weg die iedereen ’s middags nog kundig wist te ontwijken, lijken langzaamaan te veranderen in een hindernisbaan waarop de één na de ander sneuvelt. Een meisje dat wankel op haar hakken loopt, wordt nog voor ze goed en wel de grond raakt kundig omhoog geholpen door twee toegesnelde jongens. De schaafwond op haar knie lijkt ze niet eens te voelen. Huppa, extra drankje erin en gaan. Want ondanks dat de clubs dicht zijn, gaat het feest buiten tot in de vroege uurtjes door.

Onderweg naar het hotel staan een jongen en meisje onder goedkeurend oog van hun vrienden uitgebreid met elkaar te zoenen. Verrek, die jongens van Schiphol hebben er daadwerkelijk ’werk’ van gemaakt. Nu maar hopen dat ze de boodschap van Liz en Mariëlle zijn tegengekomen vannacht.